پیرچشمی در سنین بالا

رایج ترین تغییری که اکثر افراد  در دید خود متوجه آن می‌شوند، دور کردن متن از چشم در هنگام مطالعه است. به این اتفاق پیرچشمی گفته می‌شود، تقریباً همه افراد این دور بینی روزافزون را که معمولاً از اواخر دهه ۳۰ تا اواسط ۴۰ سالگی آغاز می‌شود، تجربه می‌کنند. عدسی چشم (واقع در پشت مردمک چشم) با افزایش سن انعطاف پذیری کمتری پیدا می کند، که خواندن و انجام سایر کارهای نزدیک را دشوار می‌کند. اگر پیرچشمی اصلاح نشود، ممکن است به راحتی دچار خستگی چشم و در نتیجه سردرد شوید.

بیشتر افراد برای مقابله با پیرچشمی به عینک مطالعه یا راه‌های اصلاح بینایی دیگری نیاز دارند. همچنین، افرادی که عمل جراحی آب مروارید داشته‌اند (معمولاً در سنین بالاتر) ممکن است لنزهای داخل چشمی (IOL) را برای اصلاح پیر چشمی خود انتخاب کنند.

علائم اولیه بیماری چشم

در سن ۶۵ سالگی، از هر سه آمریکایی یک نفر به یک بیماری کاهش بینایی چشم دچار خواهد شد. با این حال، علائم اولیه این بیماری‌های چشمی می‌تواند در سنین میانسالی آغاز شود، اگرچه ممکن است در ابتدا به راحتی  قابل تشخیص نباشند. هرچه سریع‌تر متوجه این بیماری‌ها شوید و درمان را شروع کنید، احتمال حفظ دید خوب بیشتر خواهد بود.

انجام معاینه اساسی چشم در ۴۰ سالگی بسیار مهم است، حتی برای افرادی که هیچ علائمی ندارند یا عوامل خطر شناخته شده‌ای برای بیماری چشم ندارند. یک آزمون جامع علائم زیر را جستجو می‌کند:

• آب مروارید
• گلوکوم
• رتینوپاتی دیابتی
• دژنراسیون ماکولای وابسته به سن

افرادی که دیابت یا پیش دیابت دارند، لازم است سالانه معاینه چشم داشته باشند و برای کنترل وزن، قند خون، فشار خون و کلسترول با پزشکان خود همکاری کنند.

چشم پزشک شما آزمون های بعدی را براساس سابقه خانوادگی و نتایج آزمون پایه توصیه می‌کند.